قرار گرفتن ایران در میان ۹ کشور دارنده فناوری پرتابگر
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۴۳۸۴۴
مدیر سیستم سامانههای فضایی سازمان فضایی گفت: ایران علاوه بر ساخت ماهوارههایی با ماموریتهای مختلف، موفق به ساخت پرتابگرها شد و امروزه به عنوان نهمین کشور دارند این فناوری فضایی معرفی شده است.
به گزارش ایران اکونومیست، دکتر آسیه صالحی به مناسبت هفته جهانی فضا در وبینار "زمین زیر سایه ماهواره"، ضمنبیان این مطلب و با اشاره به تکنولوژی ساخت ماهوارهها با تاکید بر اینکه در طراحی ماهوارهها باید توجه کرد که این سامانهها باید دماهای منهای ۱۲۰ در سایه، تا مثبت ۱۸۰ درجه در آفتاب را تحمل کنند، گفت: استفاده از ماهوارهها در حوزه های مختلف هزینه کمتری را به دنبال دارد، ضمن آنکه از قابلیت اطمینان بالا در برابر حوادث غیر مترقبه زمینی نیز برخوردار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی کاربرهایی همچون استفاده در سیستم مخابرات، مشاهده زمین، کاربرد علمی-اکتشافی، امداد و نجات و موقعیت یابی فضایی را از کاربردهای ماهواره ها در زندگی روزمره عنوان و اظهار کرد: پرتاب ماهوارهها روشهای مختلفی دارد که از آن جمله میتوان به روش پرتاب فضایی ساده (Piggy-Back)، پرتاب ماموریت خاص، پرتاب از سکوهای دریایی، شاتل فضایی و پرتاب هواپایه اشاره کرد.
صالحی ادامه داد: یکی از مخاطرات پرتاب ماهواره عبور از جو غلیظ یعنی در فاصله ۸۰ تا ۱۰۰ کیلومتری است از این رو در پرتاب هواپایه، ماهواره بر روی هواپیمایی سوار می شود و بعد از عبور از جو غلیظ، پرتاب میشود.
مدیر سیستم سامانههای فضایی سازمان فضایی، به سوابق ساخت ماهواره در کشور اشاره کرد و یادآور شد: اولین ماهواره ایرانی "امید" نام داشت که در سال ۱۳۸۷ با ماهواره بر سفیر A1 با وزن ۲۷ کیلوگرم در مدار ۲۵۰ تا ۳۵۰ کیلومتری پرتاب شد. این ماهواره بیشتر برای تست گیرنده مخابراتی بوده است.
وی با بیان اینکه ماهواره امید به مدت یک ماه در داخل مدار داده ارسال می کرد، یادآور شد: دومین ماهواره ساخت ایران "رصد" نام داشت که از سوی دانشگاه مالک اشتر در سال ۹۰ با ماهوارهبر سفیر A1 به مدار ۲۲۰ کیلومتری تا ۳۱۰ کیلومتری تزریق شد.
صالحی ماموریت این ماهواره را تست دوربین، سیستم تامین توان و بوم باز شونده عنوان کرد و گفت: طول عمر این ماهواره با وزن ۱۶ کیلوگرم، ۲۰ روز بوده است.
وی ماهواره "نوید" را سومین ماهواره ایران ساخت دانشگاه علم و صنعت دانست که در سال ۱۳۹۰ با ماهواره بر سفیر B1 به مدار ۲۵۰ کیلومتری تا ۳۱۵ کیلومتری تزریق شد و افزود: ماموریت این ماهواره ۵۰ کیلوگرمی، تست تصویربرداری و ارتباطات مخابراتی بود که در مدت ۶۰ روز این ماموریتها اجرایی شد.
صالحی، چهارمین ماهواره ساخت ایران را ماهواره "فجر" دانست که از سوی شرکت صاایران در سال ۸۳ با پرتابگر سفیر B2 با وزن ۵۲ کیلوگرم به مدار ۲۲۵ کیلومتری تا ۴۷۵ کیلومتری پرتاب شد.
وی با تاکید بر اینکه ماموریت "فجر" تصویربرداری بوده است، اظهار کرد: پنجمین ماهواره پرتاب شده "پیام" نام دارد که از سوی دانشگاه صنعتی امیرکبیر ساخته و در سال ۱۳۹۷ با پرتابگر سیمرغ با وزن ۸۰ کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری پرتاب شد و ماموریتهای آن تصویربرداری و ارتباطات مخابراتی تعریف شده بود.
مدیر سیستم سامانههای فضایی سازمان فضایی با اشاره به ماهواره "ظفر" دانشگاه علم و صنعت به عنوان ششمین ماهواره ساخت ایران، یادآور شد: این ماهواره با وزن ۱۲۰ کیلوگرم و با ماموریت تصویربرداری و ارتباطات مخابراتی در سال ۱۳۹۸ با پرتابگر سیمرغ به مدار ۵۰۰ کیلومتری پرتاب شد.
وی به بیان ویژگیهای ماهواره "نور" ساخت سازمان هوافضای سپاه پرداخت و گفت: این ماهواره در سال ۱۳۹۹ با پرتابگر قاصد به مدار ۴۰۰ کیلومتری پرتاب شد. ماموریت آن تصویربرداری و AIS (ارتباط میان کشتی ها)بوده است.
صالحی اضافه کرد: ایران علاوه بر ساخت ماهواره، با ساخت ماهوارهبر ها نیز وارد شده است و در این زمینه نهمین کشور دارند فناوری های پرتابگر در دنیا شده است و ماهوارهبر های سفیر، سیمرغ و سروش از جمله دستاوردهای این تحقیقات به شمار میرود.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: هفته جهانی فضایی ، ماهوارهبر سیمرغ ، ماهواره بر
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: هفته جهانی فضایی ماهواره بر سیمرغ ماهواره بر کیلومتری پرتاب شد ساخت ماهواره ماهواره ها سامانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۴۳۸۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزئیات پهپاد انتحاری ساخت ایران
پهپادهای انتحاری آرش از جمله سامانههای پهپادی ارتقا یافته در حوزه مقابله با اهداف پدافندی، استحکامات، تأسیسات و مراکز کنترل فرماندهی دشمن محسوب شده که در ۲ نوع با قابلیتهای ویژه توسط سازمان صنایع دفاعی وزارت دفاع ساخته شده است.
به گزارش فارس، پهپاد «آرش-۱» به جای پیشرانه جت از پیشرانه پیستونی نیرو گرفته و بهعنوان یکی از پهپادهای انتحاری، ازسوی متخصصان ارتش طراحی و ساخته شده است. این پرنده با بهرهمندی از جستوجوگرهای متنوع قادر خواهد بود اهداف مختلف ثابت و متحرک را با دقت بالا هدف قرار دهد و لذا میتوان گفت پهپاد «آرش» به دلیل داشتن بدنه دوکی شکل و بالهای مثلثی، دوربردترین پهپاد انتحاری در ایران و جهان محسوب میشود.
مزیت دیگر این پرنده بدون سرنشین نسبت به سایر پهپادها این است که علاوه بر پرتاب از روی سکو، در یک پرتابگر جعبهای نیز میتوان آن را به سوی هدف پرتاب کرد و لذا این نوع از پرتاب موجب میشود شناسایی این پرنده از سوی دشمن کاهش یابد؛ بنابراین میتوان گفت «آرش-۱» برای شناسایی موقعیت و مواضع دشمن پرندهی بسیار مناسبی است. علاوه بر وجود چنین مزیت بزرگی در این پرنده، میتوان این پهپاد را از مکانهای مختلف یعنی هم از خشکی و هم از دریا برای انهدام هدف پرتاب کرد.
از مشخصات منحصر به فرد پهپاد آرش این است که توانایی انهدام هدفهای ثابت و شناور را داشته و نیز یکی از مهمترین مشخصات این پرنده بدون سرنشین برد عملیاتی آن بوده که نسبت به پهپاد کیان بسیار افزایش یافته بهگونهای که برد عملیاتی آن بیش از هزار و ۷۰۰ کیلومتر است.
پهپاد «آرش-۲» نیز یکی از پهپادهای ایرانی با برد ۲۰۰۰ کیلومتری بوده که توسط متخصصان ارتش جمهوری اسلامی ایران طراحی و تولید شده است، «آرش-۲» که از یک موتور پیستونی بهره میبرد، بدنهای استوانهای شکل با یک تیل عمودی دارد و دو بال آن در انتهای بدنه قرار گرفتهاند.
این پهپاد از روش پرتاب بهوسیله JATO استفاده میکند و همین امر آن را بی نیاز از باند برای پرواز کرده است. به این ترتیب پهپاد آرش قادر است از انواع پرتابگرهای متحرک به سمت اهداف به پرواز درآید و این موضوع آن را به یک پهپاد راهکنشی با قابلیت تحرک بالا مبدل میسازد که به بهرهبرداران این پرنده امکان بکارگیری از آن در محیطهای مختلف جغرافیایی را میدهد.